Paihia, Cape Reinga en Ninety Mile Beach

1 oktober 2017 - Raglan, Nieuw-Zeeland

Ben ik weer! En er is weer een hoop te vertellen over de afgelopen week, dus ga er lekker voor zitten!
Even ter info: voor m'n Nieuw-Zeeland-reis heb ik een ticket gekocht voor de Stray bus. Dit is een hop-on-hop-off bus, maar dan door het hele land.
Op maandag 25 september gingen we met de bus naar Paihia, in het noorden van het noordereiland. De buschauffeur heeft onderweg veel en enthousiast gepraat over activiteiten rond Paihia. Zo ook over een skydive boven the bay of islands. Ik was eigenlijk niet per se van plan om te gaan skydiven, maar werd toch overgehaald. Annick, een Vlaamse meid naast mij in de bus, had het in Australië gedaan en was er heel erg enthousiast over. Ik dacht; nou, waarschijnlijk ga ik het toch wel een keer doen, dus besloot ik het gewoon ook vandaag te gaan doen. Aangekomen in het hostel in Paihia moesten we erg haasten, want we zouden zo'n 10 minuten later vertrekken naar 't vliegtuigje. We waren met een groepje van 9 en we gingen met z'n drieën (+ 3 instructeurs en de piloot) in het vliegtuigje. Ik ging met Charlotte en Chris. Wij hadden besloten om de hoogste skydive te doen, 16.000 meter. Dit betekende een vrije val van 70 seconden!! Alles ging eigenlijk wel prima, was uiteraard wel wat zenuwachtig (met m'n hoogtevrees), maar het was goede spanning. Eenmaal aangekomen op de 16.000 meter was het als eerste mijn beurt om te springen. Door alle wind had ik echter veel moeite om adem te halen, waardoor ik wat in paniek raakte en het absoluut niet leuk vond. Zoals je wel begrijpt, duurde die 70 seconden erg lang. Ik was heel erg blij toen de parachute open ging; dat was echt tof!! Gewoon lekker rustig naar beneden dwarrelen. Ook mocht ik een beetje sturen. De landing ging erg soepel: netjes op de voeten geland!
Terugkijkend op de skydive denk ik vooral nog aan het deel dat niet zo beviel, ik moet mezelf een beetje helpen herinneren aan het deel dat wel heel tof was. Ik ben uiteindelijk in ieder geval wel blij dat ik het heb gedaan. Alleen al om me niet meer af te hoeven vragen hoe het zou zijn, haha.
De volgende dag zijn we met de bus naar het allernoordelijkste puntje van Nieuw Zeeland gegaan (Cape Reinga) en zouden we gaan sandboarden bij Ninety Mile Beach. De busrit naar Cape Reinga duurde inclusief pauzes wel 5 uur! Oei, dat hadden we allemaal niet echt verwacht. Het was heel erg winderig die dag en het zou waarschijnlijk gaan regenen in de middag. Op een gegeven moment zijn we met de bus het strand op gereden, dat was wel heel tof! Door alle wind zagen we de zandkorrels over het strand gaan als een soort golven, heel bijzonder hoe dat eruit zag. Bij Cape Reinga aangekomen moesten we ons schrap zetten tegen de wind, zeker toen we de heuvel op gingen was het heftig. Vanaf het puntje konden we de golven van twee verschillende zeeën tegen elkaar op zien vechten. Helaas konden we niet goed het verschil zien tussen de zeeën. Op sommige dagen zou je hierin een kleurverschil kunnen zien.
Vanwege het weer en de voorspelde regen leek het er op dat we niet konden gaan sandboarden. Gelukkig liet de regen nog precies lang genoeg op zich wachten: we konden nog gaan sandboarden! Heel erg leuk! Uiteindelijk ben ik drie keer op en neer geweest.. Dat naar boven lopen is echt super vermoeiend!! Maar die energie krijg je weer helemaal terug tijdens het boarden! Die avond hebben we bij het hostel gezellig wat spelletjes gedaan met de groep van de bus.
De volgende ochtend gingen we met een boot naar 'the hole in the rock' en hebben we dolfijnen gespot! Na een paar minuten zagen we er al een heleboel, zelfs een jonkie! Ze hebben ook een aardig stuk met de boot meegezwommen. Bijzonder dat het er echt op lijkt dat ze dat leuk vinden! Doordat er ook een jonkie bij was konden we helaas niet met ze zwemmen, maar dit was al heel leuk om te zien! Daarna zijn we doorgevaren naar the hole in the rock. Ik was bang om zeeziek te worden, maar hield het erg goed vol door me op de horizon te fixeren. Eenmaal aangekomen bij dat gat in de klif, sloeg de misselijkheid toch wel echt toe. Zo ook bij een redelijk aantal van de andere passagiers. Ik heb gelukkig nog wel een beetje kunnen genieten van het bijzondere beeld, maar was ook erg blij toen we aan land gingen bij een eiland in de buurt. Daar hadden we ook een heel goed uitzicht op de eilandjes eromheen! Het laatste stukje terug naar het vaste land was gelukkig rustig. Ook hebben we op dat stukje een zwemmende pinguin gezien! Super leuk om te zien!
Die middag gingen we terug naar Auckland, voor een nachtje. Donderdag zijn we doorgereden naar Hahei en op zaterdag gingen we weer door naar Raglan: de surfhoofdstad van Nieuw Zeeland! Hier zal ik binnenkort over gaan schrijven, anders wordt het voor nu misschien een beetje te veel!
Filmpjes en foto's van het skydiven en sandboarden moeten jullie maar even om vragen als ik thuis ben, want die staan op een USB stick/de GoPro, dus dat is nu even wat lastiger. Foto's van de rest volgen nog!
Nou jongens en meisjes! Het ga jullie goed en tot een volgende keer! :)
xxxx

Foto’s

6 Reacties

  1. Karin:
    1 oktober 2017
    Wauw, wat klinkt het allemaal gaaf! Geniet ervan :)
  2. Brechtje:
    1 oktober 2017
    Aahhh Reglan!! <3 Staat zeker bij mijn favoriete plekjes :) ben benieuwd naar je volgende verhaal!
  3. Charlotte:
    1 oktober 2017
    Geweldig Josjes. Ik kijk uit naar je foto's.
  4. Ineke:
    2 oktober 2017
    Wat een geweldige belevenissen Jos!
    Dat sky diving zou ik ook wel eens willen proberen. Snap dat het eerste stuk vallen heel eng is! Dank voor je verhalen. Ineke
  5. Desiree:
    2 oktober 2017
    Spannend allemaal. Super leuk om te lezen. Geniet!
  6. Dolon:
    4 oktober 2017
    Sandboarden!!;) sla je al je foto’s nog ergens op in de cloud ofzo?